sür beni imgenin çıkmazına.
defnet huysuz nefesimi;
peşkeş çek sesimi yalnızlığa.
nesnel gerçekliğinde
yıkandığım patikaların;
talan etsin kalabalığımı.
sanrılarım buram buram.
saçılsın ortalığa mısralar.
yum gözlerimi usumdaki varlığına.
canında buğulanayım
ve yaşamaya üşüsün sensizliğim.
mademki tırnakladığın
bir tutam toprağım…
hülya’nın demir aldığı yerde
anlamına bıçaklanayım.
Hidayet DAL/ISSIZ ADAM
Can Sokağı Lambaları-19.02.08
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder