yangından yeni çıkmış
dağ çıplağında yüzü
soluduğu kibrit çöpü değil
yalnızca şiir
ısırır göğsünü sözcükler
dizilen tespih taneleri
çekilen sabırdır küreği
düşürür ayrılık cenini
düşürür gecenin karnına
dili boyunu aşmış
baharı kaçkın uğultu
dilinde çimlenir uçurumu
kalemin yazgısıdır bu
kırılır su yazılır fermanlar
ne satılık düşmanlığı
ne fasondan hüzünleri
ne de nedamet getirecek itirafı var
hüküm giymiş aynasına
aynası yüzünü tırmalar
hidayet dal/can sokağı lambaları
28.03.2008
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder