doğa/m talan;
sıfatım insan.
doğuşum adem;
düşüşüm katil !
çöpe atar gözleri çapaklı cenini,
canlı!
ey iki ucu keskin hakikat!
vur boynumu en dik duruşumda.
köleler isyan etsin arenaya.
ihanet üzerine kurulu dünya.
sevgi enkaz!
savaş olmadan barış mı ?
uydurma!
göster yaramı!
nasıl tepemde dolanır alıcılar;
bir yarasa çığlığı kanımda,
etim didik didik,
leşimde akbabalar!
kilit vurduğum küfürleri,
sal şimdi!
kan kokulu nehirlere.
kapansın açılan kapılar,
yağmacılar yalansın dursun etrafımda.
Spartaküs nasılsa mezarında…
sevmelerim çocuk ölüsü;
süslü söylevlerim,
bencilliğime kürsü!
boyansın cümle gök/yüzü''m intihara;
“kara” lara “yas” lansın,
ez/sin insan sıfatımı!
uyumak istiyorum kendi gayya kuyumda.
hidayet dal/ISSIZ ADAM/28/12/2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder