kelamın en zor yerinde
iki büklüm olmuşum!
ar çivisi sökülmüş hayatın.
tuzlu sularda boğulmuş
iç sesimiz!
anasının örekesi
ahlak kumkuması mıyız?
şeytanın zapturapta aldığı,
çocukların tükürdüğü,
bozuk bayram şekeri…
kimin pasını aldık canımızla?
hangi kiri yunduk
dere kenarlarında tokmakla?
ya da hangi keşkeği nasırlı ellerle!
emek;
günebakan çiçeği.
kul mu olduk Anadolu’ya?
kan mı verdik?
top mermisi mi yedik?
ve kasıklarından kesilmiş bacağı
tekaüt dedemin!
madalyasını satarlar pazarda.
ben de utanmadan;
ahkam keserim mısralarda…
2007-12-31
Hidayet DAL/ISSIZ ADAM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder